“Dit kunstproject heeft laten zien dat er een creatieve ruimte voor ons is om te benutten.”
medewerker IKEA
Interventie bestaande uit 15 installaties. Het fictieve personage Esmé gebruikt IKEA voor haar missie het volmaakte onvolmaakte te vinden.
De belofte van de fantasie – de multinational die mijn wereld binnendrong en ik de hare.
Voor mijn interventie bestaande uit 15 installatie, gebruikte ik de twee verdiepingen van de woonwinkel als een theater waar het verhaal verteld wordt van de jonge gescheiden vrouw Esmé, die met haar zoon stiekem bij IKEA is ingetrokken. Niemand kan haar vinden. Het enige wat ze achterlaat zijn sporen van haar aanwezigheid in de vorm van drie video’s, waarvan een verstopt in een lade, kleine en grote installaties, gevulde weckpotten door de hele winkel heen, een bureau met haar notitieboek, een tafel waar mensen haar een brief kunnen schrijven, haar schommel hoog aan het plafond in het magazijn en haar slaapkamer die speciaal door IKEA werd ingericht voor dit fictieve personage.
Het belangrijkste deel van het werk bleef echter onzichtbaar; de vele gesprekken en dialogen gevoerd met de vele werknemers over autonomie, regels, grenzen opzoeken en overschrijden, fantasie vs werkelijkheid. De uiteindelijke tocht zelf was het middel, de verhaallijn het medium.
Het 6 maanden durend project was met name bedoelt voor het personeel van IKEA, mijn dialoog ben ik gestart door naar het management te gaan en te vragen of zij zich er van bewust waren dat er een alleenstaande moeder in de winkel was getrokken die daar dimensies had gevonden waar zij geen weet van hadden.
Na de intense samenwerking, waarbij ik een atelier ruimte in de vestiging had, was gedurende een week de gehele installatie te volgen voor klanten. Zij konden Esmé’s sporen volgen via een speciaal uitgezette route, o.a. zichtbaar op alle bekende blauwe borden met plattegrond in de winkel. Start was de woonkamer waar ze stiekem is ingetrokken. Esmé gaf blijk van haar aanwezigheid door de ingerichte kamers van IKEA ‘niet kloppend’ te maken, bezoekers werden telkens verrast met ongewone ingrepen. Normaal kan dat niet bij IKEA, de verhaallijn van Esmé zorgde ervoor dat wat normaal niet klopt, dat voor een week wel was.
Ik ben Esmé en ik woon bij IKEA, maar je kunt mij niet vinden. Alles wat ik achterlaat is een spoor van mijn aanwezigheid.